တခါက ရြာတရြာမွာ ေန႔ေစ့လေစ့ၾကီးနဲ႔ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိန္းမတေယာက္ ဗိုက္နာေနေတာ့ သူ႔ေယာက်ာ္းဟာ ဝမ္းဆြဲသယ္ နာ့စ္မကို ေျပးေခၚတာေပါ့။
နာ့စ္မလည္း ေဆးေသတၱာေလးဆြဲျပီး မီးေနသည္ေနာက္ အျမန္လိုက္လာတယ္။
ျပီးေတာ့ အိမ္ထဲဝင္သြားျပီး သူ႔ေယာက်ာ္းကို ရွင္အျပင္ကေစာင့္၊ ဒါမီးေနသည္အခန္း မဝင္ရဘူး လို႔ဆိုေလတယ္။
ဒါနဲ႔ေယာက်္ားလည္း ေျခမကိုင္မိ၊ လက္မကိုင္မိ အျပင္မွာ ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ ေမ်ာက္မီးခဲကိုင္မိသလို ျဖစ္ေနတုန္း တံခါးပြင့္လာတယ္၊ သူနာျပဳဆရာမက ရွင့္မွာ ဝက္အူလွည့္ရိွလားတဲ့၊ ဒါနဲ႔ လူနာရွင္ေယာက်္ားလည္း ဝက္အူလွည့္ ရွာေပးလိုက္တယ္။
ေနာက္ ၁၅မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ တံခါးထပ္ပြင့္ လာျပန္တယ္။ ဆရာမက ပလာယာေလး မ်ားရမလားတဲ့။ ေယာက်္ားလဲ ပလာယာရွာေပးလိုက္ျပန္တယ္။ ဒီေတာ့ ပလာယာယူျပီး တံခါးျပန္ပိတ္သြားျပန္ေရာ။ လူနာရွင္ေယာက်္ားလဲ စဥ္းစားတာေပါ့၊ ကေလးေမြးတာ ပလာယာေတြ၊ ဝက္အူလွည့္ေတြ လိုမ်ားလိုသလား ဆိုျပီး...
ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ၁၀-မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ တံခါးပြင့္လာျပန္တယ္၊ ဆရာမက မထူးပါဘူးရွင္ ေဆာက္နဲ႔တူသာ ေပးပါေတာ့ တဲ့။ ဒီတခါေတာ့ ေယာက်္ားက ေဆာက္နဲ႔တူ ရွာ၊ ဆရာမကိုေပး၊ ဆရာမထမိန္ကိုဆြဲျပီး မရအရ ေမးလိုက္တယ္။ ဆရာမရယ္ က်ေနာ့္မိန္းမ အေျခအေနေလး သိပါရေစေပါ့။
အဲ့ေတာ့မွ ဆရာမက ရွင့္မိန္းမကို မကိုင္ရေသးဘူးရွင့္၊ ဒီမွာေဆးေသတၱာကို ဖြင့္မရေသးလို႔ တဲ။့့
့(ဆရာေနဝင္းျမင့္)
credit// Moe - မိုး
No comments:
Post a Comment