စိတ္မရွည္ေသာ တရားလို ကို တရားျပိဳင္သတိျပဳပါ
သက္ေသခံအက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၆၄ ၏ ဥပမာ တြင္-
A က B အေပၚတြင္ ကတိစာခ်ဳပ္အရ တရားစြဲဆို၍ ထိုကတိစာခ်ဳပ္ကို တင္ျပရန္ B အား အေျကာင္းျကားစာေပးသည္။ အမွဳစစ္ေဆးသည့္အခါ A က ထိုစာခ်ဳပ္ကို ေတာင္းဆိုေသာ္လည္း B က တင္ျပရန္ျငင္း ဆိုသည္။ A က ထိုစာခ်ဳပ္ပါအေျကာင္းအရာမ်ား ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဒုတိယဆင့္ သက္ေသခံခ်က္ တင္ျပသည္။
B ကA တင္ျပသည့္ဒုတိယဆင့္ သက္ေသခံခ်က္ကို ဆန္ ့က်င္ရန္ မူရင္းစာခ်ဳပ္ကို တင္ျပ လိုေသာ္လည္း တင္ျပခြင့္မရွိပါ။
ပုဒ္မ ၁၆၄ ၏ မူရင္းဆိုလိုခ်က္က စာခ်ဳပ္စာတမ္း တင္ျပဘို ့အေျကာင္းျကားစာ ရျပီးျဖစ္လ်က္ တင္ျပရန္ျငင္းပါက ေနာင္တြင္ ထိုစာရြက္စာတမ္း သက္ေသခံတင္ျပခြင့္မရွိ ျခင္းကို ဆိုထားပါသည္။
ျပဌာန္းခ်က္ႏွင့္ ဥပမာ ကို ယွဥ္တြဲေလ့လာျကည့္ျပီး အေတြးတစ္ခု ဝင္လာပါသည္။ သူမ်ားလက္ထဲ(ဆန့္က်င္ဘက္အမွဳသည္) လက္ထဲရွိသည့္ စာတမ္းကို သူ ့ဘက္(တရားျပိဳင္) စစ္မွတင္ျပလိမ့္မယ္ေပါ့ ဘာေျကာင့္ တရားလိုက စိတ္မရွည္ရတာလဲ
ေနာက္ တရားျပိဳင္က ျငင္းလို ့ ဒုတိယဆင့္ တင္ျပ ထားေပမယ့္ ဘာေျကာင့္ ကိုယ့္အလွည့္ (ေနာင္တြင္) မူရင္းတင္ျပခြင့္မရွိရ ျပန္တာလဲ
ဒုတိယ အဆင့္ထက္ မူရင္းက ပိုေကာင္းသည့္ သက္ေသခံခ်က္ မဟုတ္ေပဘူးလား
တရားမက်င့္ထံုးႏွင့္ စဥ္းစားပါမယ္ တရားလိုဘက္စစ္တာ တရားျပိဳင္က စာတမ္း တင္ျပခြင့္ မရွိေသးဘူးေလ ခြက်က် အေတြး ေျကာင့္ စဥ္းစားရျကပ္ပါသည္။ သို ့ေပမယ့္ ေရွးပညာရွိျကီးမ်ားမွ လိုအပ္၍ ပိတ္ပင္မွဳေျမာက္နိဳင္သည့္ အေျခအေန မ်ားထည့္သြင္းေပးထားျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနသူကို ဥေပကၡာ ျပဳခိုင္းတာဟု သေဘာပိုက္ပါသည္။
စိတ္မရွည္ေသာ တရားလို ကို သတိျပဳျခင္းက ပိုေကာင္းမည္ဟုသာ***********
credit//
ထက္ ကိုကုိ
No comments:
Post a Comment